Ιστορικό

Το Επιμελητήριο Έβρου ιδρύθηκε το 1921 με το Βασιλικό Διάταγμα 5/10/1921 (Φ.Ε.Κ. 192/1921) και είχε την επωνυμία: «Εμπορικόν και Βιομηχανικόν Επιμελητήριον Δεδεαγάτς Θράκης». Κατά τη μακρόχρονη πορεία του το Επιμελητήριο Έβρου ανέπτυξε πολυποίκιλη δραστηριότητα, πάντοτε στο πλαίσιο των Νόμων 184/1914, 1089/1980, 1746/1988 και 2081/1992 και τον 4497/2017 ο οποίος ισχύει έως και τις μέρες μας.

Η πολυσχιδής δράση του Επιμελητήριου Έβρου ανεστάλη μόνο κατά την περίοδο 1941-1944, λόγω της Γερμανικής και Βουλγαρικής Κατοχής. Δυστυχώς κατά την περίοδο αυτή το αρχείο του Επιμελητηρίου καταστράφηκε ολοσχερώς, και γι’ αυτόν το λόγο δεν έχουν διασωθεί στοιχεία για τη δράση του που προηγήθηκε του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Κατά τη μακρά διαδρομή του το Επιμελητήριο Έβρου διατήρησε αιρετά Διοικητικά Συμβούλια, με μόνη εξαίρεση τη χρονική περίοδο 1967-1974, όταν ανεστάλησαν οι δημοκρατικοί θεσμοί και υποχρεώθηκε να αποκτήσει διορισμένη διοίκηση.

Την περίοδο που ακολούθησε μετά τον πόλεμο έως και τη δεκαετία του 1980 κυρίαρχα ζητήματα του Επιμελητηρίου αποτέλεσαν η οικονομική ανόρθωση του Νομού, η κατασκευή υποδομών για τη διευκόλυνση του εμπορίου, ο εκσυγχρονισμός και η επέκταση των συγκοινωνιακών δικτύων, οι φοροαπαλλαγές και άλλες διευκολύνσεις δυσπραγούντων επιχειρήσεων, η δημιουργία της Βιομηχανικής Περιοχής, η ίδρυση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, η συνεργασία με τα άλλα Επιμελητήρια, η σύνδεση της ελληνικής οικονομίας με την Ε.Ο.Κ., η Επικύρωση υπογραφής από το Επιμελητήριο Αλεξανδρούπολης η δημιουργία της Συνεταιριστικής Τράπεζας Έβρου κ.ά. Η δραστηριότητα αυτή φαίνεται μέσα από μία σειρά υπομνημάτων, παραστάσεων, ψηφισμάτων, συμμετοχών, διοργανώσεων συνεδρίων κ.ά.

Το 1988, βάσει του Νόμου 1746, μετονομάστηκε σε «Επιμελητήριο Έβρου» και σύμφωνα με το Νόμο αυτό λειτουργεί έως και σήμερα, με σταθερή έδρα στην Αλεξανδρούπολη.